Folklor dziecięcy. Potencjał tradycji – scena – edukacja

Miło nam oddać w ręce czytelników najnowsze wydawnictwo Małopolskiego Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu dotyczące zagadnień związanych z folklorem dziecięcym.

W trakcie trwania 31. Festiwalu ŚWITO DZIECI GOR przypominamy ubiegłoroczną konferencję towarzyszącą Festiwalowi. Punktem wyjścia naukowych rozważań był folklor dziecięcy. Mając na uwadze jego poznawczy i edukacyjny potencjał, MCK SOKÓŁ z okazji jubileuszowej 30. edycji Festiwalu zainicjowało spotkanie, będące okazją do wymiany myśli, poglądów oraz doświadczeń teoretyków i praktyków związanych z problematyką scenicznej formy prezentacji folkloru oraz edukacyjnymi aspektami kontynuacji tradycji. Patronat nad konferencją objęła Polska Sekcja Międzynarodowej Rady Stowarzyszeń Folklorystycznych, Festiwali i Sztuki Ludowej CIOFF®.

Niniejsza publikacja jest owocem dwudniowego spotkania specjalistów z dziedziny etnologii, antropologii kulturowej, folklorystyki, choreografii, literatury, muzykologii, dialektologii i pedagogiki. Refleksje na temat tego czym jest tradycja obecnie, w jaki sposób wykorzystujemy jej potencjał oraz przed jakimi dylematami staje współcześnie instruktor dziecięcego zespołu folklorystycznego wywołały żywą dyskusję. Rozważania dotyczące efektów edukacji regionalnej realizowanej przez scenę zdominowały tę debatę.

Na niniejsze pokonferencyjne wydawnictwo składają się zarówno artykuły mające charakter empiryczny, jak również prezentujące szeroką perspektywę teoretyczną. Część referuje wyniki badań, obserwacji i bezpośrednich doświadczeń autorów, inne zaś stanowią systematyzujące opracowanie badawcze poprzedzone szerokim przeglądem literatury tematu. Treści o charakterze przeglądowo-teoretycznym, wzbogacone o konstruktywne analizy empiryczne tworzą tematycznie spójną całość. Różnorodność podejścia do zagadnienia folkloru dziecięcego i jego współczesnych prezentacji scenicznych spowodowała zgrupowanie prezentowanych podczas konferencji materiałów w dwa panele tematyczne.
W takim też układzie są one w niniejszej publikacji przedstawione.

Odtwarzanie i eksponowanie folkloru dziecięcego w formie widowiskowej jako autentycznego elementu niematerialnego dziedzictwa kulturowego budzi obecnie mnóstwo pytań. Wybrzmiały one wielokrotnie na wspomnianej konferencji, zwłaszcza w odniesieniu do aktualnych problemów oraz rodzących się nowych perspektyw, a więc konieczności poszukiwania odmiennych rozwiązań.

Mamy nadzieję, że niniejsza publikacja będzie ważnym głosem w dyskusji na temat potencjału folkloru dziecięcego i jego wszechstronnego wykorzystania.