Ja, Claude Monet

Mimo to, a może właśnie dlatego, w prawdziwym życiu, ukrytym za jego prześwietlonymi słońcem płótnami, Monet często cierpiał z powodu poczucia osamotnienia, depresji, a nawet miewał myśli samobójcze. Dzięki temu dokumentowi mamy szansę wniknąć w tajemnice dzieła artysty, który jak żaden naznaczył i przekształcił sztukę zachodnią.

Jeden z twórców i czołowych przedstawicieli impresjonizmu. Jeszcze jako młody chłopiec wstąpił do Liceum Sztuk w Le Havre, sprzeciwiając się tym samym ojcu, który chciał, by syn przejął po nim rodzinny interes. W wieku 16 lat, Monet zaczął się kształcić w prestiżowej Academie Suisse, co było możliwe dzięki finansowemu wsparciu ciotki artysty – Marie-Jeanne Lecadre. W trakcie dalszych studiów Monet poznał Pisarro oraz innych wpływowych artystów, takich jak Renoir, Sisley czy Bazille. W końcu rozwinął własny styl malarski, który znamy jako impresjonizm. Po odrzuceniu jego obrazów przez tzw. Salon, Monet zaczął podróżować po świecie – wyjechał do Anglii oraz Holandii.

Na pierwszej wystawie impresjonistów w 1874 roku, malarz wystawił kilka swoich kluczowych dzieł i odniósł sukces. Niestety, szczęśliwą passę przerwała śmierć żony Camille, co doprowadziło artystę do depresji. Monet nie poddał się jednak, postanawiając, że nigdy nie będzie już żył w biedzie i stworzył najpiękniejsze ze swoich obrazów. Pod koniec XIX wieku było go stać na własny dom z dużym ogrodem, w którym uwielbiał malować. Gra świateł i kolory były dla niego tak ważne, że zostawił ogrodnikom instrukcje co do obsadzania poszczególnych części ogrodu. Kolory roślin musiały ze sobą idealnie współgrać, by Monet w domowym zaciszu mógł tworzyć arcydzieła. W roku 1892, artysta powtórnie się ożenił – tym razem w wdową po kolekcjonerze, który odkupował od niego obrazy. Monet zmarł na raka płuc, a jego wielką posiadłość przejął syn Michel. Dom został odrestaurowany i otwarty dla zwiedzających.