O Studium

Studium Folklorystyczne zorganizowane w roku 1985 przez Wojewódzki Ośrodek Kultury w Nowy Sączu i Centralny Ośrodek Metodyki i Upowszechniania Kultury w Warszawie – pod auspicjami Ministerstwa Kultury i Sztuki było – jak dotąd – jedyną w Polsce formą kształcenia instruktorów zespołów regionalnych na poziomie wyższym zawodowym.

Organizacja Studium w województwie nowosądeckim była nieprzypadkowa. Różnorodność grup etnograficznych i duża ilość działających zespołów regionalnych (ok.130) stawiała je w tym względzie na pierwszym miejscu w kraju, tworząc tym samym naturalne warunki do działalności szkoleniowej.

Wojewódzki Ośrodek Kultury starając się nadać możliwie najwłaściwszy kierunek w upowszechnianiu kultury ludowej zapraszał na różnego rodzaju konkursy i przeglądy w ramach ruchu folklorystycznego – specjalistów najwyższej klasy. Wymagania stawiane instruktorom, kwalifikacje i nagrody dla najlepszych grup, wymuszały na sporej części instruktorów potrzebę poszerzania wiedzy i podnoszenia własnych kwalifikacji. Potrzebom tym wyszedł naprzeciw Wojewódzki Ośrodek Kultury organizując w 1985 roku pierwszą edycję Studium trwającą do 1988 roku (trzy pełne lata). Ukończyło go ponad 40 absolwentów z terenu województwa nowosądeckiego. Dobór odpowiednich wykładowców, przekazana stosunkowo szeroka wiedza z zakresu: tańców poszczególnych regionów, muzyki i pieśni, zwyczajów i obrzędów, gwary i stroju ludowego – spowodował wyraźne zasilenie fachowej kadry instruktorskiej, a w niektórych regionach województwa w sposób widoczny podniósł się poziom artystyczny i merytoryczny działających zespołów.

Atmosfera i przebieg I-go Studium rozbudziły zainteresowanie wśród działaczy kultury województw ościennych: bielsko-bialskiego, krośnieńskiego, krakowskiego i tarnowskiego. Uruchomione w 1989 roku II-gie Studium Folklorystyczne poszerzone zostało o słuchaczy z w/w województw, a dyplomy uzyska 24 instruktorów.

Należy mieć nadzieję, że tegoroczni absolwenci – nie w mniejszym stopniu niż poprzedni – staną się zaczynem właściwej działalności wśród tych, którzy poprzez działalność sceniczną pragną ukazywać społeczeństwu tę jakże piękną część Kultury Narodowej.


Benedykt Kafel

Nowy Sącz, kwiecień 1992 r.
(materiał archiwalny)