Labirynt Historii

Program kierowany jest przede wszystkim do młodych ludzi, którzy za kilka lat będą tworzyć przyszłość naszego narodu oraz decydować o jego wartości. Może być on również ważny dla osób należących do innych grup wiekowych, które skutkiem bolesnej przeszłości wynikającej z wydarzeń historycznych, a także oddalenia od prawd poprzez fałszowanie historii pozostają ograniczeni w swych możliwościach otwarcia się na zmiany.
Przeszłość naszego narodu pełna jest konfliktów, dramatów i tragedii, a także zdarzeń chwalebnych, podniosłych, szczęśliwych. Umiejętność właściwej analizy i refleksji nad złożonymi zjawiskami historycznymi pomaga nie tylko pogłębiać wiedzę o własnej przeszłości, odnajdywać drogi do zrozumienia wydarzeń i procesów zachodzących we współczesnym świecie, ale także przyjmować postawy tolerancji i szacunku wobec drugiego człowieka, zachowując własną tożsamość i godność.

Przybliżanie historii w ramach programu Labirynt Historii zakłada konfrontację z dziedzicami stron historycznych konfliktów i kontrowersji, poprzez możliwość bezpośredniego spotkania. Przedstawiane obiektywnie tematy historyczne w celu zapewnienia głębokiego zrozumienia i przeżycia, prezentowane są za pomocą różnych środków, w tym m.in. spotkań z historykami uznanymi w świecie naukowym, organizacji sesji naukowych, wystaw oraz innych artystycznych form przekazu na wysokim poziomie, wzbogacających wiedzę historyczną i wrażliwość artystyczną, dzięki wykorzystaniu utworów muzycznych i literackich z danej epoki.

Czasy panowania dwóch ostatnich Jagiellonów Zygmunta I i Zygmunta Augusta to okres niezwykle istotny w dziejach Polski, nazywany także złotym wiekiem. W 1569 r. zawarto unię pomiędzy Polską i Litwą, w wyniku której powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów: „Królestwo polskie i Wielgie Księstwo litewskie jest jedno nierozdzielne i nierożne ciało, a także nierożna ale jedna a spolna Rzeczpospolita, która się ze dwu państw i narodow w jeden lud zniosła i spoiła”. Państwo polsko-litewskie obejmowało prawie 1 mln km2 powierzchni i stało się jednym z największych państw Europy. W tym okresie działał ruch egzekucyjny szlachty zmierzający do przeprowadzenia ważnych reform w państwie. Były to także czasy reformacji, a później kontrreformacji, obu nurtów, które silnie oddziaływały na religijne oblicze polskiego społeczeństwa. W polityce zagranicznej nie brakowało napięć i konfliktów. Jagiellonowie musieli układać się z Habsburgami i przeciwstawiać Moskwie.

W dziedzinie sztuki i kultury doszło do ekspansji stylu renesansowego, a co za tym idzie licznych fundacji na tym polu wiążących się z powstaniem wybitnych dzieł sztuki, w tym wspaniałej kaplicy zygmuntowskiej w wawelskiej katedrze. Nastąpił również rozkwit w literaturze, czynni byli wówczas tacy pisarze jak Andrzej Frycz Modrzewski, Jan Kochanowski, Mikołaj Rej, Łukasz Górnicki.