Złota Odznaka Honorowa Województwa Małopolskiego dla prof. dr hab. Stanisława Węglarza
Uroczystość wręczenia odznaki miała miejsce podczas 51. Góralskiego Karnawału w Bukowinie Tatrzańskiej. Wniosek o nadanie Odznaki Honorowej Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski dla prof. dr hab. Stanisława Węglarza zgłosiło Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ w Nowym Sączu.
W Bukowiańskim Centrum Kultury „Dom Ludowy” rozbrzmiała muzyka, a wokół zrobiło się gwarno i kolorowo. Na scenie dyrektor Bartłomiej Koszarek powitał licznie zgromadzonych gości i wraz z Wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Małopolskiego Janem Piczurą oraz Zastępcą Dyrektora Małopolskiego Centrum Kultury SOKÓŁ Piotrem Gąsienicą oficjalnie otworzyli 51. Góralski Karnawał.
Jan Piczura wręczył Odznakę Honorową Województwa Małopolskiego – Złoty Krzyż Małopolski zasiadającemu od 1988 roku w kolędniczym jury Góralskiego Karnawału profesorowi Stanisławowi Węglarzowi.
Jan Piczura wręczył Odznakę Honorową Województwa Małopolskiego – Złoty Krzyż Małopolski zasiadającemu od 1988 roku w kolędniczym jury Góralskiego Karnawału profesorowi Stanisławowi Węglarzowi.
Warto przypomnieć, że prof. dr hab. Stanisław Węglarz w latach 1986 – 1997 był pracownikiem Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Nowym Sączu (obecnie MCK SOKÓŁ), gdzie jako twórca i opiekun Galerii Współczesnej Twórczości Ludowej organizował wystawy artystów ludowych. Jako badacz zbierał w terenie i archiwizował materiał etnograficzny, współpracował także z ośrodkami naukowymi w Polsce zajmującymi się badaniami nad kulturą ludową, czego efektem były obozy naukowe studentów uczelni wyższych na terenie województwa. Organizował, a także był wykładowcą seminariów oraz szkoleń skierowanych do przyszłych animatorów i instruktorów zespołów regionalnych, animował ruch folklorystyczny.
Od 1986 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oddział Kraków. Współzałożycielem i członkiem Stowarzyszenia Miłośników Rytra a także twórcą, redaktorem i autorem wielu artykułów publikowanych w czasopismach naukowych, popularnonaukowych i regionalnych.
Profesor Węglarz zbadał wszystkie wsie polskiej góralszczyzny w tym także miejscowości uznawane za przejściowe bądź pograniczne. Systemowe i systematyczne badania pozwoliły na zbadanie Małopolskich Grup Etnograficznych: Górali Spiskich (Spiszaków), Górali i Lachów od Sącza, Podhalan ze wszystkimi lokalizmami, Górali Żywieckich, Kliszczaków, Zagórzan, Orawian, Górali Babiogórskich i innych zamieszkujących powiaty: nowotarski, nowosądecki, myślenicki, limanowski, suski oraz żywiecki. Efektem badań jest wytworzenie odrębnego modelu tożsamościowo-etnograficznego wskazującego na unikatowość najmniejszych jednostek osadniczych, których tylko dogłębne poznanie umożliwi ułożenie „kulturowej mozaiki”.
Jest współtwórcą programu edukacji regionalnej: Bliższe Ojczyzny – specjalistycznego projektu kształcenia dla przedszkoli, szkół podstawowych i ponadpodstawowych w województwie małopolskim. Był nie tylko twórcą, ale również koordynatorem i konsultantem owego projektu, tworząc w jego ramach rozbudowaną sieć ekspertów i wykładowców.
Do dziś jest czynnym konsultantem ruchu folklorystycznego. Z jego wskazówek oraz doświadczenia korzysta grono instruktorów, animatorów i studentów.
Od 1986 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oddział Kraków. Współzałożycielem i członkiem Stowarzyszenia Miłośników Rytra a także twórcą, redaktorem i autorem wielu artykułów publikowanych w czasopismach naukowych, popularnonaukowych i regionalnych.
Profesor Węglarz zbadał wszystkie wsie polskiej góralszczyzny w tym także miejscowości uznawane za przejściowe bądź pograniczne. Systemowe i systematyczne badania pozwoliły na zbadanie Małopolskich Grup Etnograficznych: Górali Spiskich (Spiszaków), Górali i Lachów od Sącza, Podhalan ze wszystkimi lokalizmami, Górali Żywieckich, Kliszczaków, Zagórzan, Orawian, Górali Babiogórskich i innych zamieszkujących powiaty: nowotarski, nowosądecki, myślenicki, limanowski, suski oraz żywiecki. Efektem badań jest wytworzenie odrębnego modelu tożsamościowo-etnograficznego wskazującego na unikatowość najmniejszych jednostek osadniczych, których tylko dogłębne poznanie umożliwi ułożenie „kulturowej mozaiki”.
Jest współtwórcą programu edukacji regionalnej: Bliższe Ojczyzny – specjalistycznego projektu kształcenia dla przedszkoli, szkół podstawowych i ponadpodstawowych w województwie małopolskim. Był nie tylko twórcą, ale również koordynatorem i konsultantem owego projektu, tworząc w jego ramach rozbudowaną sieć ekspertów i wykładowców.
Do dziś jest czynnym konsultantem ruchu folklorystycznego. Z jego wskazówek oraz doświadczenia korzysta grono instruktorów, animatorów i studentów.