NADZWYCZAJNY KONCERT SYMFONICZNY

Giacomo Puccini
SUOR ANGELICA
 
Libretto: Giovacchino Forzano
Prapremiera: Nowy Jork, Metropolitan Opera, 14 XII 1918

Koniec XVII wieku, klasztor we Włoszech. Zakonnice gromadzą się na wieczorne modlitwy, trzy siostry, wśród nich Angelika spóźniają się na modlitwy, zwraca im uwagę Opiekunka Nowicjuszek (Sorelle in umiltà). Opiekunka zaznacza, że Angelika dopełniła aktu skruchy. Siostry otrzymują karę za naruszenie reguł klasztornych. Siostra Genowefa pozdrawia wiosnę i wita pierwsze, promienie słońca (Oh sorelle!) oraz wspólnie ze swoimi towarzyszkami modli się o spokój duszy zmarłej niedawno siostry. Genowefa tęskni za swoim życiem przed wstąpieniem do klasztoru, jako pasterki, marzy by pogłaskać owieczkę (Soave Signor Mio). Siostra Angelika wyznaje, że pozbyła się pragnień, jednak siostry wiedzą, że tęskni ona za swoją rodziną, od której nie ma żadnych wieści od ponad 7 lat. Angelika rusza na pomoc jednej z sióstr użądlonej przez osę Ecco, questa èla calenzola). Siostry Żebracze wracają ze swojej misji pozyskiwania środków, informując, że przez klasztorem stoi drogocenna karoca. Przybywa Przeorysza, oznajmiając przybycie Ciotki Księżnej, która chce z nią pomówić. Angelika jest wzruszona i przejęta wizytą ciotki, jednak ta traktuje ją lodowato i chce załatwić sprawy majątkowe - kwestie podziału spadku (Il Principe Gualtiero). Rodzice Angeliki zmarli, a jej młodsza siostra wkrótce ma wyjść za mąż, znalazła bowiem mężczyznę, który przymknął oko na hańbę, którą Angelika przyniosła rodzinie. Owa hańba to wydanie na świat nieślubnego dziecka, syna, którego zaraz po porodzie odebrano Angelice, a ją odesłano do klasztoru. Kobieta błaga Ciotkę o informacje o jej synu (Tutto ho oferto), zaś Ciotka oznajmia, że dziecko zmarło dwa lata temu. Angelika płacze z rozpaczy i mdleje, a gdy dochodzi do siebie podpisuje dokument, w którym zrzeka się spadku. Angelice nie pozostaje już nic, nie chce dłużej żyć (Senza mamma, bimbo, tu sei morto). Przygotowuje dla siebie trujący napój z ziół  i wypija go (Suor Angelica a sempre una ricetta). Nagle uświadamia sobie, że popełnia grzech śmiertelny i skazuje się na wieczne potępienie. Klęka więc przez obliczem Matki Boskiej, i prosi by przez wzgląd na swojego synka  przebaczyła jej czyn (Senza mamma). W mroku nocy Matka Boska rozjaśnia się, a wśród śpiewu aniołów, umierająca Angelika widzi Ją prowadzącą za rękę jej synka, który łączy się ze swoją matką Angeliką.

/opracowano na podstawie J. Kański Przewodnik operowy oraz P. Kamiński Tysiąc i jedna opera/

Szczegóły wydarzenia na stronie festiwalu: www.adasari.pl