Muzyka XX wieku | L’ARTE ORGANICA 2025
17 czerwca 2025
-
21 zdjęć
Drugi koncert odbywający się w ramach XXIII Sądeckiego Festiwalu Muzyki Organowej L’ARTE ORGANICA wypełniła muzyka XX wieku w interpretacji estońskiej organistki Kadri Ploompuu.
Artystka, mająca za sobą dekady doświadczeń i imponujący dorobek artystyczny, zaprezentowała ambitny program, w pełni wykorzystując potencjał monumentalnych organów Bazyliki św. Małgorzaty. Było to spotkanie z muzykiem, który łączy w swoim wykonawstwie precyzję techniczną z niezwykłą wrażliwością na stylistyczne i estetyczne wymagania współczesnych kompozycji.Kadri Ploompuu, będąca od lat jedną z czołowych postaci życia muzycznego w Estonii, doskonale zna się na subtelnościach instrumentu, na którym gra. Jej kunszt, precyzja i wyczucie stylu znalazły odbicie w każdej z prezentowanych kompozycji.
Rozpoczynająca koncert “Passacaglia” Mykoły Kołessy zabrzmiała dostojnie i majestatycznie, w pełni ukazując harmoniczne bogactwo dzieła. Następnie Erkki-Sven Tüür i jego „Spectrum I” otworzyły przed słuchaczami zupełnie nowe przestrzenie dźwiękowe, ukazując współczesne podejście do kompozycji organowych.
Kulminacją wieczoru była “I Sonata organowa” Paula Hindemitha. W interpretacji Ploompuu brzmienie organów zdawało się oddychać pełnią życia, a każdy temat rozwijał się naturalnie, jakby w pełnej harmonii z duchem instrumentu. Subtelna gra dynamiką w „Pari intervallo” Arvo Pärta wprowadziła chwile medytacyjnego wyciszenia, by następnie przejść w pełne energii wykonanie „Gregoriana” Naji Hakima. Zwieńczeniem koncertu był wybór z „Suite médiévale” Jeana Langlaisa, w którym Ploompuu zademonstrowała zarówno wirtuozowski warsztat, jak i głębokie zrozumienie sakralnego charakteru tej muzyki.
Koncert poprowadziła Anna Woźniakowska, której fachowy komentarz przybliżył publiczności kontekst historyczny i artystyczny każdej kompozycji. Jej narracja w harmonijny sposób współgrała z programem, dodając wieczorowi wartości edukacyjnej.
Kadri Ploompuu, jako artystka głęboko zakorzeniona w estońskiej tradycji muzycznej, w pełni udowodniła, że jest nie tylko wiodącym interpretatorem muzyki organowej, ale także osobowością, która potrafi ożywić nawet najbardziej wymagające partytury. Publiczność miała okazję doświadczyć sztuki na najwyższym poziomie – spotkania, które nie tylko dostarczyło artystycznych wrażeń, ale także skłaniało do głębszej refleksji nad bogactwem i różnorodnością muzyki XX wieku.
Agata Życzyńska