Vermeer i muzyka. Sztuka miłości i odpoczynku

Galeria Narodowa zdecydowała skupić się na relacji Vermeera z muzyką. Jest to jeden z najbardziej popularnych tematów malarstwa niderlandzkiego i wiele mówi – poprzez ukazanych modeli – o ówczesnym społeczeństwie. Nowe badania, dokonane przy okazji tej wystawy, pokazały, jak zmieniająca się technika malarska i materiały wpływały na dzieła Vermeera. Narrator Tim Marlow wykracza poza ramy samej wystawy, by opowiedzieć całą historię życia Vermeera i przy okazji omówić szczegółowo wiele innych urzekających dzieł artysty. Dla widzów, których zachwycił fabularny film „Dziewczyna z perłą” z 2003 roku z udziałem Colina Firtha i Scarlett Johansson, to okazja do pogłębienia swojej fascynacji życiem i twórczością Vermeera.

Jan Vermeer  (1632 - 1675) to jeden z najsłynniejszych malarzy niderlandzkich, który tworzył w dobie Złotego Wieku. Dzieła Vermeera charakteryzują się unikalnym doborem i harmonią barw oraz zadziwiającym rozproszeniem światła. Johannes Vermeer van Delft przyszedł na świat 31 października 1632 w Delft. Jego życie owiane jest tajemnicą i niewiele o nim wiadomo. Ojcem Johannesa był Reynier Jans, który potem zmienił nazwisko na Vermeer. W 1653 roku Johannes wstąpił do gildii św. Łukasza, skupiającej malarzy oraz rzemieślników. Tego samego roku pojął za żonę Catharinę Bolnes, a 7 lat później zamieszkał u jej matki – Marii Thins. W domu teściowej stworzył takie dzieła jak: Mleczarka, Widok z Delft, Kobieta z dzbanem, Alegoria malarstwa, Koncert, Lekcja muzyki oraz najsłynniejszy swój obraz Dziewczyna z perłą. Malarz doczekał się jedenaściorga lub nawet piętnaściorga potomstwa, choć kilkoro dzieci zmarło już we wczesnym dzieciństwie. Vermeer najprawdopodobniej malował dla konkretnych odbiorców. Jednym z jego mecenasów był Hendrick Van Buyten, a także Jacob Dissius, posiadający aż 19 obrazów Vermeera. Vermeer oprócz malarstwa prawdopodobnie zajmował się również prowadzeniem oberży ojca oraz handlem dziełami sztuki. Od 1672 roku pracował jako biegły rzeczoznawca. Ten niderlandzki malarz uwieczniał na płótnie przede wszystkim scenki rodzajowe, mistrzowsko wykorzystując do tego grę światła. W jego dorobku dominują portrety, szczególnie kobiet we wnętrzach mieszczańskich domów. Vermeer podejrzewany jest o używanie camera obscura (pierwowzór aparatu fotograficznego) do tworzenia swoich kompozycji, gdyż perspektywa jego dzieł jest idealna. Zmarł 15 grudnia 1675 w rodzinnym mieście Delft.