BOLEK I ŻABUSIA

Jest rok 1918. Kobiety z „Czytelni kobiet” w Nowym Sączu rozmawiają o wojnie, o trudnościach z nią związanych, o nadziejach na niepodległość i kłopotach aprowizacyjnych. Liczą zebrane finanse i dochodzą do wniosku, że największe wpływy miały ze spektakli organizowanych przez Bolesława. Pojawia się pomysł, żeby wystawić „Żabusię” Gabrieli Zapolskiej, a jej przygotowanie powierzyć Bolkowi Barbackiemu. Próbom towarzyszy splot wielu nieoczekiwanych zdarzeń.

Co z nich wyniknie, dowiemy się oglądając spektakl zrealizowany w konwencji „teatru w teatrze”, którego głównymi sprawczyniami są: skoligacona rodzinnie z Bolesławem Barbackim, długoletnia aktorka i reżyserka Teatru Robotniczego – Monika Ślepiak i dr Maria Molenda – Prezes nowosądeckiej Fundacji Nomina Rosae Ogród Kultury Dawnej, historyk, pasjonatka kultury i historii ubioru, ale również znawczyni postaci Bolesława Barbackiego.

Za sprawą lekko komediowo-romantycznej, a czasami też sensacyjnej fabuły spektaklu „Bolek i Żabusia” oraz wykreowanych przez aktorów Teatru Robotniczego postaci, przenosimy się w przeszłość, aby śledzić przygotowania do pierwszej premiery Teatru Towarzystwa Dramatycznego w Nowym Sączu, która miała miejsce w sali Sokoła, w dniu 16 kwietnia 1918 roku.